Een sporthorloge is een leuk hebbedingetje. Mijn eerste was het goedkoopste modelletje van Fitbit, gewoon om te zien of zo’n horloge iets voor mij was en dat bleek zo te zijn. Daarna kocht ik een iets duurder model. Alles werd netjes geregistreerd via de app, ik was tevreden. Tot ze er eentje met gps op de markt brachten, de Fitbit Versa 3. Ik was op slag verliefd… een mooi horloge met veel mogelijkheden. Elke loopje, elke wandeling, zelfs elk loopje op de loopband werd geregistreerd via de horloge en doorgestuurd naar de app. Tot ik op een gegeven moment merkte dat er altijd een verschil zat in afstand met Zoeties horloge (een Garmin). Vaak was het verschil 400 tot 500 meter, wat toch veel is. Op 10 wandelingen heeft Zoetie 4 tot 5 km meer gewandeld dan mij. Niet dat statistieken zo belangrijk zijn, maar ik vond dat toch jammer en vooral frustrerend. Toen Zoetie ging lopen met onze buurjongen die een Polar heeft, hebben ze ook elk hun loopje geregistreerd en op het einde was de afstand bijna hetzelfde. Het grote verschil in afstand ligt echt wel aan de Fitbit.
Met constant het verschil in mijn achterhoofd ben ik beginnen uitkijken naar een ander sporthorloge. Omdat Zoetie heel tevreden is van Garmin, ben ik gaan zoeken op het internet naar een Garmin dat bij mij past. Na veel wikken en wegen, want zo’n horloge kost toch wel wat geld, ben ik gezwicht voor de Garmin Venu2s. Niet het duurste model van Garmin, ik ben maar een recreatieve sporter, maar wel eentje met veel mogelijkheden. Qua uiterlijk vond ik mijn Fitbit iets mooier, maar ondertussen ben ik al goed gewend aan de Garmin. Heel gebruiksvriendelijk, heel veel interessante gegevens in de app, een heel erg duidelijk scherm als ik aan het sporten ben, maar vooral… de gps werkt veel beter en de afgelegde afstand komt bijna overeen, een verschil van 10 meter. Het zijn en blijven sporthorloges en geen gps’en dus ik ben tevreden! Vanaf nu ben ik een gelukkige Garmin gebruikster, geen frustraties meer 😉 .
