Terugblik april…

Naar mijn gevoel is april voorbij gevlogen… nochtans was het niet zo’n drukke maand. 

Het is zelfs zo dat het in april even nodig was om ons lichaam rust te gunnen. Sinds 1 januari zijn we terug volop begonnen met onze favoriete hobby’s (lopen, wandelen, zwemmen en fietsen voor Zoetie). Een nieuw jaar met nieuwe energie en dit voor enkele keren per week. Een rustperiode was eens nodig. Niet dat we stil gezeten hebben, zeker niet… maar op tijd en stond toch wijselijk besloten om het even kalmer aan te doen. En dan nestelen we ons in de zetel en kijken we Netflix. Momenteel zijn we verknocht aan de serie ‘Shameless’. Een zalige serie! Ook werd er behoorlijk wat gelezen… 15 boeken! 

Net zoals in maart was er een sportief-hoogtepunt… de Antwerp 10 Miles! Wat een belevenis! Een hele toffe loop, heel veel ambiance, de vele supporters… een top evenement! Mijn zus en ik hebben er ten volle van genoten en staan graag volgend jaar opnieuw aan de start.

Voor de rest was het genieten van het zonnetje tussen de (vele) buien door en de wekelijkse sleur (werken-huishouden-hobby’s). Nu kijken we uit naar een mooie, zonnige maand mei! Laat maar komen!

∼ kleine geluksmomentjes ∼
Naar het toneel van onze buurjongen.
(super goed gelachen!)
Onverwachtse BBQ bij vrienden.
Nieuwe bloemetjes gekocht voor in de tuin.
Bloesems… I love it!
Naar de voorstelling van Sven de Leijer.
Etentje met vrienden.

Great Breweries Run…

Zondag stonden mijn zus en ik aan de start van de Great Breweries Run… 25km!
Voor beiden onze langste loop ooit!
Niet de grote massa die we ondertussen gewoon zijn, ook weinig ambiance langs de weg.
Daar had ik op een gegeven moment toch wat last van… het was te stil.
De loop zelf was wel heel goed georganiseerd.
Gemakkelijk bereikbaar, heel veel bevoorrading en veel extra’s.
Zo kregen we een T-shirt, 3 drankbonnetjes (bier of water), een bierpakket en een medaille. 
En het weer zat ook mee… zonnig en warm! 
Deze keer waren we blij met een beetje tegenwind 😉 .

25 kilometer… samen genieten, samen afzien, samen sterk!

– 400 gram…

Toen we in december naar de dierenarts gingen woog ons Obi 7,3 kg.
Haar ideale gewicht volgens de dierenarts: 6kg. Oeps… op dieet!

In het begin was het een heel gedoe, aangezien we nog maar net een grote zak gewone voeding gekocht hadden. Dan ook een grote zak dieetkorrels gekocht en die samen gemengd. Elke dag wordt haar voeding afgewogen op een weegschaaltje en geven we haar eten in 2 keer… een portie ’s ochtends en een portie ’s avonds. Wat voor Obi toch wel even wennen was, maar ondertussen is ze het al goed gewoon. Het is zelfs zo dat ze ’s avonds vaak aan haar eetbak naar ons zit te staren en te wachten met een blik: portie 2 mag komen!

Ook wegen we haar regelmatig en we zijn nu vier maanden verder en… ze is al 400 gram afgevallen! Jeuj! Het is niet alleen dat, ze is ook veel actiever, speelser… ook blijer. Ze kan echt content zijn en liggen krullen, draaien en keren. Ook vraagt ze meer ‘speel-aandacht’. Zo leuk om te zien. 

We zijn goed bezig… maar we zijn vooral blij met onze Happy Cat!

Krekentocht…

Een extra vrije dag op woensdag… een zonnige woensdag! Ideaal wandelweer!
We trokken richting Sint-Jan-Eremo voor de Krekentocht-wandeling. 
Wandelen tussen de polders, af en toe een stukje natuur en een stralend zonnetje.
Het was niet echt een mooie wandeling, heel veel op het asfalt, maar wel een goede training. 
Zonder veel moeite (wel met de nodige rustmomenten) wandelden we vlotjes 31km.
Onze benen en voeten zijn klaar voor de Coast Walk 🙂

Liefde voor publiek…

Vorige week zaterdag gingen we in het Cultureelcentrum naar de show ‘Liefde voor publiek’.
Een comedyshow van Sven de Leijer.
Niet goed wetende wat te verwachten kochten we vorig jaar in juni onze kaartjes.
(gelukkig, want de show wat in 1 2 3  uitverkocht!)
Een avondje ontspanning, een avondje lachen… we hadden er zin in.
En het was goed… de show zat goed in elkaar, er werd gelachen, het werd zelfs even heel serieus.
Het was een toffe avond… bedankt Sven! 

Baloise Antwerp 10 Miles…

Zondag was het loopdag… de 10 Miles van Antwerpen!
Toen we op Q Music hoorden dat je je kon inschrijven met het Q team, hebben we ons direct ingeschreven.
We kregen een volledige loopoutfit… tshirt, broekje en kousen. Leuk leuk!
Met veel goesting vertrokken we richting Antwerpen met de trein.
Eens ter plekke konden we het niet geloven hoeveel volk er was… zo’n massa!
Om kwart voor 3 werd het startschot gegeven!
Wat een sfeer onder de lopers… we hadden er allemaal veel zin in.
Een klein gelukje tijdens het lopen… koud maar zonnig!
Opnieuw samen lopen met de zus… samen aan de start… samen over de meet!

Het was tof, het was lastig (vooral de tunnels!) en er was heel veel ambiance!
Wij hebben ons super geamuseerd!

Bloesemtocht…

Zaterdag trokken we onze wandelschoenen aan voor de Bloesemtocht in Zelzate.
Opgestaan met regen, wind en koude… ik had er geen zin in!
Niet de mooiste wandeling, dat weten we wel als we die kanten wandelen.
Maar de wandelclub heeft echt zijn best gedaan om zoveel mogelijk te wandelen in de natuur.
En zo hebben we toch terug wat kilometers in de benen voor ons volgend groot evenement.
De Coast Walk 42 km…iets om naar uit te kijken!

Een loopje in mineur…

Zaterdag ging Zoetie fietsen… voor mij de ideale moment voor een lange loop. Ik had er heel veel zin in!

Na een iets onrustige nacht, opgestaan… iets gegeten en water gedronken. Ondertussen gezorgd voor genoeg voorraad voor onderweg (water en iets om te knabbelen). Volledig gepakt en gezakt trok ik mijn loopschoenen aan. Ik was er klaar voor! Een mooie zonnige ochtend met weinig wind… ideaal!  Met de uitgestippelde route in mijn hoofd vertrok ik vol goede moed!

Ik had al snel door dat er iets was… mijn benen voelden als lood, een heel hoge hartslag… ik was niet 100%. Na 5 km moest ik even pauzeren… ik had het gevoel dat ik al een halve marathon gelopen had. Ik wou niet opgeven, dus toch nog even doorgelopen tot 8 km en dan kon ik niet meer. Het was op! Geen energie meer, loodzware benen en een veel te hoge hartslag. 

Een mooie zonnige ochtend…  ik dacht… ik wandel rustig naar huis… maar het wandelen was zelfs een hele opgave! En koud… ondanks de zon, had ik het koud. 

Eens terug thuis heb ik gemakkelijke kleren aangetrokken en ben ik in de zetel gaan liggen. Ik kon niet meer! Ik had zelfs de courage niet om de wasmachine aan te steken. De zetel in met een dekentje, af en toe een dutje tot Zoetie terug thuis was. 

Gelukkig voelde ik mij ’s avonds toch al wat beter, wel zonde van een hele dag luieren in de zetel op een mooie zonnige dag… maar ja, wat moet dat moet zeker? Ik mag eigenlijk niet klagen over mijn gezondheid, ik ben zelden ziek! Dan valt één dagje ‘out-zijn’ nog mee.

Zondag heb ik het ook rustig gehouden… het kriebelde wel om die loopschoenen aan te doen, maar een dagje extra rust kon zeker geen kwaad. Op maandag was er geen houden meer aan… ik liep 10 km zonder problemen! De hartslag was nog een beetje aan de hoge kant, maar ik zat vol energie en de benen hadden er ook zin in… oef!

Wandelweekend…

Vrijdag…. vorige week vrijdag was het mooi meer… wel veel wind… maar eentje met heel veel zon! En als de zon schijnt dan kriebelt het om naar buiten te gaan. Lopen zag ik niet zitten… te veel wind! Dan maar de wandelschoenen aangetrokken voor een wandeling in mijn ééntje (Zoetie was gaan fietsen). Hup de podcast ‘De Volksjury‘ in de oren en wandelen maar… Ik heb daar zoveel deugd van gehad! Een fijne wandeling na een drukke werkdag!

Zaterdag…. de belofte van de weermannen/vrouwen: een mooie lentedag met in de namiddag bewolking. Met die gedachte vertrokken we ’s ochtends vroeg naar ’t zeetje. Onderweg hebben we niet veel zon gezien, ook niet toen we aan zee waren. Ik denk dat de zon welgeteld een uur of twee geschenen heeft en that’s it! De wind was wel van de partij! Een hele felle wind zelfs. Maar ons kennende maakten we een leuke wandeling, gingen we iets eten, maar gingen we ook weer op tijd naar huis. Het was een leuke dag en we deden wat we graag doen… wandelen. 

Zondag…. op zondag werden we wakker met een stralend zonnetje! Dat meen je niet! Wij wilden dit weer op zaterdag! Terwijl Zoetie naar de koers keek, kon ik het niet laten… ik moest naar buiten. Met zo’n weer kan je toch niet binnen blijven? Opnieuw de wandelschoenen aan, de podcast in de oren en genieten… zo’n mooie ZON-dag! 

En zo werd vorig weekend een wandelweekend voor mij!
Vele kilometers in de benen, een stralend zonnetje, een blauwe hemel… ik heb er van genoten!