Op wandel…

Zondag gingen we wandelen in Sijsele (15,19km).
Een uitgepijlde wandeling van Wandelclub Levenslijn Team Damme. 
Een mooie wandeling in een heel mooie streek.

Een beetje terug het normale…

Afgelopen week…

…was het onze week om naar het werk te gaan en het was fijn om nog eens collega’s te zien die we in maanden niet gezien hadden. Er werd doorgewerkt, maar er werd ook veel gebabbeld. Iedereen heeft wel iets te vertellen en je hoort het bij iedereen: we missen sociaal contact. Ik ben twee dagen naar het werk geweest en voor mij is dit ideaal: twee dagen naar het werk en drie dagen thuiswerk.

Er werd al een beetje in de tuin gewerkt, nooit gedacht dat ik dit zo graag zou doen. De komende dagen moeten we nog wat snoeien en opkuisen en dan kunnen we terug genieten van een proper tuintje. Het is leuk om hier en daar al knopjes te zien verschijnen op de struiken, de fluitende vogeltjes… er is terug wat leven in de tuin.

Deze week heb ik een poging gedaan om voor het eerst buiten te lopen samen met Zoetie en het bevalt mij enorm. In alle vroegte trokken we onze loopschoenen aan om zo min mogelijk volk tegen te komen… kwamen we natuurlijk onze buurvrouw tegen die net buitenkwam. We hebben een toerke van 5 km gelopen die we gemakkelijk langer kunnen maken. Het is de bedoeling is om zoveel mogelijk buiten te lopen en de loopband enkel te gebruiken bij slecht weer.

Nog wat huishouden, boodschapjes, ’s avonds koken (als we beide thuiswerken wordt er ’s middags gekookt)… allemaal kleine dingen die ervoor zorgden dat we het iets drukker hadden dan anders en het voelde goed aan.

Even het gevoel hebben van ‘een beetje terug het normale’ deed deugd!

Op wandel…

Zondag gingen we wandelen in Volkegem samen met K en haar hond M,
een toffe madam die we hebben leren kennen tijdens onze reis naar Polen.
We deden een heel mooie knooppuntenwandeling van 15 km. 
Deze keer niet veel foto’s… het was een babbeltocht 😉 .

Lentekriebels…

Een streepje zon… meer hadden we zaterdag niet nodig.
Onze tuinstoelen werden van onder het stof gehaald en
we genoten van het zonnetje samen met onze lieve buurtjes.
(op veilige afstand!)

Een hele toffe middag… goed gezelschap en een toffe babbel.
Het deed deugd om nog eens onder de mensen te zijn. 
Enne Lolo bedankt voor het glazeke 🙂 .

Het leven zoals het is…

Tja, het leven zoals het is… het wordt allemaal wat eentonig. Elke dag is hetzelfde en het begint tegen te steken. We hebben ons al al diene tijd goed kunnen bezighouden, maar onze bezigheden beginnen ook te vervelen.

Ik mis de uitgepijlde wandelingen met rustposten. Er worden geregeld wandelingen georganiseerd door verschillende wandelclubs (waarvoor grote dank!), maar we merken toch dat er weinig bankjes staan om eens een pauze in te lassen of om een koekje te eten. Wij wandelen gewoon door, ook als we een hele lange wandeling maken. Het is goed voor onze conditie en toch mis ik een rustpost… op het gemakje iets eten en een fris drankje smaakt altijd.

Er wordt heel veel tv gekeken (in het weekend vooral films op Netflix) en ik lees het ene boek na het andere… soms ben ik in twee boeken tegelijk bezig. Zelfs Zoetie leest meer en meer… we hebben dan ook zoveel tijd om te lezen. En met de bib zo dichtbij huis is het al eens verleidelijk om vroeger dan voorzien naar de bib te gaan.

Ondertussen ben ik ook verslaafd geraakt aan een spelletje op de gsm… ik kan daar uren op spelen. Dat is echt niks voor mij en toch kan ik het niet laten… bezigheidstherapie!

Van mij mag de lente beginnen… werken in de tuin, genieten van het zonnetje, genieten van het buiten zijn… ik heb er zin in! En stiekem hoop ik dat de horeca hun terrassen terug mogen openen, zodat we gezellig op terras kunnen zitten. Goed gezelschap, een goede babbel en een lekker drankje… klinkt als muziek in de oren!

En er is ook goed nieuws… het lopen gaat weer prima! Met een klein hartje trok ik na 7 weken rust mijn loopschoenen aan en wat bleek, ik kon 5 km lopen zonder pijn! Oef! Op een gegeven moment kon ik het niet laten om een uur aan een stuk te lopen en ook dit verliep zonder pijntje… supercontent!
Ik heb de neiging om te snel te lopen, maar toen ik deze quote tegenkwam had ik zoiets van: dit is eentje om in gedachten te houden. Ondertussen vindt Evy dat ik een geboren loper ben met mijn 50 trainingen… als dat geen schoon compliment is!

Voor de rest zijn we bij de gelukkigen die al naar de kapper zijn geweest… hebben we thuis genoten van een high tea (die super lekker was – steun de lokale horeca) en vonden we dat we na een lange wandeling wel een taartje verdiend hadden. 

Op wandel…

Zaterdag gingen we wandelen in Oostwinkel,
een uitgepijlde wandeling van Wandelclub Reigerstappers.
Een tocht van 16,25 km… een combinatie van de twee wandelingen.
Het was koud, zonnig en er was een ijzige wind… en toch was het leuk wandelen.

Groepsreis…

Onze eerste groepsreis is een feit!
Wat vonden wij daar nu van? 

De reden waarom we voor een groepsreis gekozen hebben, is omdat we op reis wilden gaan zonder alles op te zoeken en te regelen. Vaak zoeken we alles zelf uit… het hotel, het vliegtuig, wat valt er te doen… deze keer hadden we zoiets van… laat een ander het maar doen.

Door een medeblogster ontdekten we ‘Zuiderhuis‘, een organisatie die actieve groeps- en individuele reizen organiseert. Na wat gesurf op de site boekten we voor in september een wandelvakantie in Polen. Spannend!

En toen kwam corona… na enkele mails over en weer had de organisatie beslist om de reis door te laten gaan. Later hoorden we van de groep dat er nog mensen ongerust waren, vooral omdat we met een groep op pad gingen… maar volgens de organisatie kon 13 mensen samen geen kwaad. Ook hoorden we van de reisleider dat de reisleider die de reis al jaren doet het niet zag zitten en dat ze nog vlug een vervanger hebben moeten zoeken. Onze reis was trouwens de eerste reis die ze vorig jaar gedaan hebben.

Met een klein hartje en toch wel een dubbel gevoel vertrokken we richting Polen.

Hier en daar werd er afgeweken van het reisprogramma, maar geen grote veranderingen. Wat ik wel niet mooi vond is dat men mij liet weten toen ik vroeg om de reis te annuleren of verzetten dat alle tickets aangekocht waren. Terwijl de gids ter plaatste nog veel heeft moeten regelen qua tickets, vooral omdat we de bezoeken niet op de vooropgestelde dagen gedaan hebben. Toch wel een klein minpuntje!

Voor de rest was alles super in orde! Via mail kregen we op voorhand al heel veel informatie over onze reis (lijst met de deelnemers, vliegtuigtickets, reisprogramma, welke hotels…). De transporten naar de verschillende hotels was goed geregeld, ook de transporten naar de activiteiten (de bezoeken / Nationale parken). En de twee gidsen hebben dat heel goed gedaan.

We verbleven in mooie hotels (soms met wellness), we hebben super lekker gegeten en de lunchpakketten waren elke dag in orde. We hadden niks te kort!

Ook de groep viel goed mee… we waren met 13… 13 verschillende mensjes en toch was het gezellig. We gaan zelfs binnenkort gaan wandelen met een tof iemand die we iets beter hebben leren kennen.

De betrokkenheid van de reisleider kon op sommige momenten beter. Het was voor hem ook zijn eerste reis naar Polen, maar als er problemen zijn, is hij toch wel de aangewezen persoon om te helpen. Ook qua afspraken liep het niet altijd even vlot. Zo zaten we te wachten op de eerste avond samen met nog iemand in het restaurant op het afgesproken uur en de groep die ervoor gekozen had om een kleine wandeling te gaan maken kwam maar niet af. De reisleider was ook mee en had zijn gsm niet mee. Na een klein uur wachten besloten we toch maar te eten en kwam de groep ook binnen. Heel nonchalant zei hij dat hij zijn gsm niet mee had… de meesten vonden dit toch niet kunnen, wij ook niet natuurlijk.

Wat het wandelen betreft hebben we alle twee onze grenzen verlegd. Wij dachten dat 2 stapperkes (het niveau van de wandelingen) nog ging meevallen, maar na de derde wandeling waren onze kuiten enorm verzuurd (heel pijnlijk) en toch zijn we blijven gaan. Eens terug op wandel viel de pijn in de kuiten gelukkig mee.
Vooral de grote hoogteverschillen waren voor mij elke keer opnieuw een grote uitdaging (ik wandel niet graag naar boven!).

Het was een super toffe mooie wandelvakantie.
En gaan we ooit nog eens een groepsreis doen… dan zeggen wij volmondig JA!

– Wat de coronamaatregelingen betreft voelden we ons in Polen veiliger dan in België –
Het voelde allemaal iets strikter aan… overal ontsmettingsmiddel en qua eten werd ons eten (ontbijt/avondeten) aan tafel gebracht, was het een buffet dan moesten we verplicht wegwerphandschoenen dragen. Bij de bezoeken werd onze temperatuur gemeten en in de concentratiekampen moesten we volledig door een verstuiver van ontsmettingsmiddel gaan.  
Enkel de de luchthaven en op het vliegtuig… daar stelden we ons toch vragen bij.

 

Pieniny National Park…

Dag 7 – Pieniny National Park

Deze keer stond er een wandeling gepland in het Pieniny National Park.
(gekend voor de 3 kronen – Trzy Korony)
Een hele toffe wandeling, ook het weer zat goed mee… wel heel toeristisch. 
Het was met momenten druk en zelfs aanschuiven.
Een wandeling van 11,88 km (340 meter stijgen / 360 meter dalen) en 
tevens ook onze laatste wandeling van een hele mooie wandelreis!

Dunajec River & Szczawnica…

Dag 6 – vlottentocht op de Dunajec River + wandeling in Szczawnica

Het was een stralende dag om een traditionele vlottentocht te doen. 
Langs de Slovaakse kant stapten we in het bootje
en we vaarden door het kalksteenmassief van Pieniny National Park. 
Al een voorsmaakje voor onze wandeling de dag nadien. 

Na de vlottentocht deden we een korte, maar stevige en steile wandeling naar ons hotel.