Volk in onze hof…

Vorige week kregen we het goede nieuws… 22 juni wordt het nieuwe tuinhuis geleverd.

Voor 15 juni moet ons oud tuinhuis weg zijn, zodat ze volgende week de plateau kunnen gieten. Aangezien we gisteren een extra dagje thuis waren, was dit het ideale moment om het werkje te doen.

Het weer hadden we mee… het was een mooie zonnige dag en ook de werken gingen goed vooruit. En dan ineens… beweging in de grond… een egel! Er waren ook kleintjes, maar die waren jammer genoeg dood.

Omdat de egel niet op haar vertrouwde plaatsje kan blijven zitten, heeft Zoetie een nieuw nestje gebouwd in de hoek van de tuin. We hopen dat ze bij ons wil blijven, dat zouden we echt heel leuk vinden.

Ook even een fotootje van de werken… nog eventjes geduld en dan genieten!
(zie ne keer hoe mooi groen ons gras is 🙂 )

Advertenties

Offline…

Wij trekken er enkele dagen op uit!
Geen sociale media (of toch zo min mogelijk)
Wel genieten, lekker eten, lezen… ontspannen!

Fijn weekend en tot volgende week!

Op wandel…

Zaterdag ging ik samen met vriendin E wandelen in Lembeke.
Opnieuw een georganiseerde wandeltocht en opnieuw 12 km.
Het was een mooie wandeling… heel vaak in de bossen en tussen de natuur.
Vriendinnen onder elkaar… gaan we meer doen!

Er zijn zo van die dagen…

…dat je je zo eenzaam voelt
…dat je verdriet de overhand neemt
…dat je niet kan stoppen met piekeren
…dat het wenen je nader staat dan het lachen
…dat alles even genoeg geweest is

Vandaag is zo’n dag…

…dat ik mij verdrietig voel
…dat ik het even niet aankan
…dat ik geen zin heb om mij sterk te houden
…dat ik de tranen laat stromen

Op wandel…

Donderdag = extra vrije dag = wandelen.
We gingen wandelen in Zottegem… de Egemonttocht.
Ook deze keer deden we de 12 km… uiteindelijk hadden we maar 11 km.
(geen idee waar het misgelopen is)
Niet onze mooiste wandeling, maar we hebben er wel van genoten.
(vaak wandelen tussen de huizen en bedrijvenparken…. jammer)

Instagram… #week20

Als we gaan wandelen is het fijn om de wandeling vast te leggen met mijn Fitbit.

Verse lectuur uit de bib = vele uren leesplezier.

Ons Obitje en haar speeltjes… een plezier om naar te kijken als ze in een zotte bui is.

Instagram: flavies_wereld – flavies_boekenhoekje – cat_obi

Op wandel…

Zaterdag wandelden we de Augustijnentocht in Ertvelde.
Wij deden de wandeling van 12 km.
Het is tevens onze eerste wandeltocht georganiseerd door een wandelclub.
Het beviel ons enorm… we gaan dit meer doen.

Mijn-april-favorieten…

– wandelen –
Vanaf 1 april trokken we terug onze wandelschoenen aan met als doel: elke dag minimum een half uur wandelen tot een uur en dat lukt ons tot op vandaag heel erg goed. Ik was vergeten hoeveel voldoening het wandelen je geeft… de stilte… de rust… de natuur… het samen zijn… zo zalig om te doen! Ik ben echt blij dat we dit terug opgenomen hebben en dat we dit al bijna 2 maanden volhouden.

– kleine geluksmomentjes –
De eerste aardbeitjes (nog wat te zuur voor mij) – uitwaaien aan zee – afspreken met een vriendin – genieten van de natuur – de eerste roosjes in de tuin – veel lezen – ons Obi die voor het eerst naar buiten ging (wel aan de leiband) – een bloemetje kopen voor het goede doel – supertevreden zijn met de ruitenreiniger (nooit gedacht dat ramen lappen zo leuk kon zijn – ik kan het iedereen aanraden) – een lekker ijsje gaan eten – wandelen…

– favoriet gelezen boek –
Ook in april las ik 8 boeken… er zaten enkel goede thrillers tussen en ook las ik (eindelijk) nog eens een mooie roman ‘De schaduw van mijn moeder’ van Nikola Scott… maar het boek dat er voor mij uitsprong was ‘Gebroken Meisjes’… een cold case verhaal dat ik heel erg graag gelezen heb.

Een week geleden…

…kreeg ik om half 6 ’s ochtends telefoon: je moet naar de palliatieve komen, want het gaat echt niet goed met de Zieke!

Volledig in de war maakte ik mij klaar en nam ik de bus… terwijl er een auto voor de deur staat. De bus was te laat… maar na een loopje, was ik gelukkig wel op tijd! 5 minuten later is hij overleden. Een heel emotioneel moment… zoveel verdriet… zoveel leegte.

 

~ nooit meer lijden ~
verdriet om zijn pijn

~ eindelijk rust ~
voor ons een gerustelling

~ veel te jong ~
verdriet om zijn leeftijd

 

Vandaag nemen we voor de laatste maal afscheid van mijn papa… samen met de familie.
Het wordt een dag vol emoties… verdriet… maar vooral eentje met vele herinneringen.

° 07/04/1956 † 13/05/2019