Uitgelezen

Gelezen in april…

hyacinth-744060_960_720

De wereld vergeten – Maria Duenas
Blanca Perea, docent taalkunde aan een universiteit in Madrid, is een vrouw van midden veertig. Ze is getrouwd, de kinderen zijn het huis uit en wanneer haar man haar verlaat voor een jongere vrouw, verliest ze alle grond onder de voeten. Om tot zichzelf te komen vertrekt ze naar Californië. Hier werkt ze mee aan een tijdelijk project: het ordenen van de nalatenschap van professor Andrés Fontana. Deze man heeft een groot deel van zijn leven onderzoek verricht naar het bestaan van een vergeten missiepost langs de Camino Real, de historische route die de Spaanse missieposten in Californië omstreeks 1600 met elkaar verbond. Ongewild wordt Blanca het middelpunt van een controverse tussen Luis Zárate, het sectiehoofd van haar afdeling, en Daniel Carter, een oud-student van Fontana. Niet alleen in hun academische loopbaan zijn deze twee koppige mannen lijnrecht tegenover elkaar komen te staan, ook hun belangstelling voor Blanca leidt tot onverwachte verwikkelingen. In al deze strubbelingen wordt de strijd die Andrés Fontana moest leveren om zijn gelijk over de vergeten missiepost te bewijzen, meer en meer een spiegel voor de strijd die Blanca zelf moet voeren om met haar eigen verleden in het reine te komen. En met haar oude en nieuwe gevoelens.

Het boek ‘Het geluid van de nacht’  vond ik supergoed, dus was ik heel erg benieuwd naar dit boek. Ik vond het een beetje tegenvallen… het is niet slecht, maar ik vind het ook niet wauw.

Later – Rosamund Lupton
Op een prachtige zomerdag wordt de stralend blauwe hemel bevuild door de zwarte rook van een school die in brand staat. Grace beseft dat haar dochter Jenny nog in haar klas is en rent naar binnen om haar kind te redden. Ze weet Jenny te bereiken, maar ze raken beiden zwaar gewond en moeten in het ziekenhuis vechten voor hun leven.Een tweede gevecht begint als blijkt dat de brand is aangestoken. De pyromaan loopt nog vrij rond en lijkt erop uit Grace en haar gezin te vernietigen…

In het begin was het even wennen aan de ik-personage, ook werd het op sommige momenten langdradig en ineens komt het verhaal in een stroomversnelling terecht met toch wel een ontroerend einde. Knap geschreven.