Zaterdag had ik veel me-time… Zoetie was een hele dag weg voor een fietstocht.
Voor mij de gelegenheid om voor het eerst alleen te gaan wandelen.
Rond half 6 trok ik mijn wandelschoenen aan en 20,23 km later was ik terug thuis.
Ik had het niet verwacht, maar het beviel mij wel.
Tijdens de wandeling heb ik naar verschillende podcasts van de Volksjury geluisterd,
waardoor ik nooit een ‘eenzaam’ moment gehad heb.
De rust, de stilte, de fluitende vogeltjes, het zonnetje… genieten!
Terwijl jullie dit lezen zijn we alweer een weekje verder… het was een drukke week, vooral op het werk. Ik heb de indruk dat we terug in een drukke periode zitten.
Vrijdag gingen we naar kantoor… met de fiets, want er was staking van De Lijn. Eens op het werk merkten we dat de wifi niet ging… dan maar terug naar huis om thuis te werken. Voor we naar huis gingen, gingen we eerst naar de winkel… er was thuis geen eten voorzien, we gingen normaal gezien eten op het werk. Wat een drukte in de winkel… hetgeen we wilden (een collie met pasta) was er niet, dan maar een pot spaghettisaus (van Buurtslagers) gekocht… waar ik mijn twijfels bij had, maar die ik toch lekker vond. Eens terug thuis (het was ondertussen al kwart voor 11) begonnen we met werken… maar het ging moeizaam, we waren volledig uit onze routine, normaal gezien beginnen we al om 7u te werken. Het was vrijdag de 13e en we hebben het geweten… gelukkig stond het weekend voor de deur!
Zaterdag was het een hele dag me-time…. om half 6 ging ik wandelen (20km), deed enkele wasjes, bekeek opgenomen afleveringen van Thuis en genoot van onze tuin… een boek, een lekker drankje/hapje, chillen in de lounge… ik had echt een vakantiegevoel en het deed deugd!
Vandaag doen we mee aan de Engie Stadloop in Gent… de 10 km en dit onder een stralend zonnetje, allee dat hebben ze ons toch beloofd! En vanavond aperitieven bij vrienden… leuk leuk!
Fijne zondag!
Duet met jou – Dani Atkins
Ally en Charlotte waren ooit vriendinnen, maar dat is verwaterd. Charlotte is namelijk getrouwd met David, Ally’s eerste en grootste liefde, en dat heeft Ally haar nooit kunnen vergeven. Charlotte, op haar beurt, heeft altijd het gevoel dat ze moet opboksen tegen de onuitwisbare indruk die Ally op hem heeft achtergelaten. Ally zelf is inmiddels gelukkig getrouwd met Joe, en met hun zoon Jake erbij is hun gezin compleet. Het is voor beide vrouwen makkelijker om het verleden te laten rusten. Maar dan treffen ze elkaar voor het eerst sinds jaren weer, onder de slechtst denkbare omstandigheden: in het ziekenhuis, waar David en Joe vechten voor hun leven. Een dag lijkt weinig in een mensenleven, maar voor Ally en Charlotte zal het leven in deze 24 uur onherkenbaar veranderen.
Wat een mooi boek! Ik heb het gelezen met een lach en een traan. Op een gegeven moment was het toch een beetje cliché en voorspelbaar, maar het boek is zo mooi geschreven dat je wil blijven lezen. Een heel mooi, aangrijpend en emotioneel boek… een aanrader!
De tweede vrouw – Gill Paul
1911. Op vijftienjarige leeftijd ontmoeten Mary Kirk en de ontembare Wallis Warfield elkaar op een zomerkamp. Hun vriendschap zal gebroken harten, lange afstanden en de vele restricties van het Britse koningshuis overleven, totdat zij ten onder gaat door één onvergeeflijk verraad.
1997. Rachels romantische vakantie met haar verloofde, in Parijs, wordt tragisch onderbroken wanneer de auto voor hen crasht. In die auto zat prinses Diana. Eenmaal thuis in Brighton kan Rachel het ongeluk niet loslaten. Ze raakt gefascineerd door het feit dat Diana de laatste uren voor haar dood op bezoek was in het huis van Wallis Simpson, Barones van Windsor. Dan ontdekt Rachel een connectie met Wallis, die haar leidt naar de waarheid achter een schandaal dat de wereld schokte.
Een verhaal dat verteld wordt in twee verhaallijnen die blijven boeien tot op het einde. Vooral het verhaal dat begint in 1911 vond ik super om te lezen… de liefde, bedrog, de ‘High Society’, ook een verhaal vol intriges en schandalen, met hier en daar waarheden over het Engels Koningshuis. Een heel fijn boek.
Over de grens – Mechtild Borrmann
De Schönings wonen in een dorp aan de Duits-Belgische grens. Zoals veel gezinnen daar proberen ook zij in de zware jaren na de oorlog wat extra’s te verdienen met het smokkelen van koffie. De zeventienjarige Henni is hier vanaf het begin bij betrokken en kent de route over het verraderlijke moerasgebied op haar duimpje. Zij kan de smokkelaars, voornamelijk kinderen, veilig in het donker door het gebied loodsen.
Maar vanaf 1950 gaat de georganiseerde misdaad zich met de smokkel bemoeien en schrikt de douane er niet voor terug op hen te schieten. En op een nacht gebeurt het ondenkbare: Henni’s zusje wordt neergeschoten. Henni wordt in een tuchtschool vastgezet. Vanwege de koffiesmokkel. Maar dat is slechts een deel van de waarheid. Haar jongere broertjes, die Henni sinds de dood van hun moeder onder haar hoede had, belanden in een katholiek kindertehuis. Waar een van hen, de kleine Matthias, aan longontsteking sterft. Ook dat is slechts een deel van de waarheid.
Ik had het niet verwacht, maar wat een indrukwekkend verhaal! Een boek over smokkelen, overleven en de kindertehuizen in de jaren vijftig. Een mix van zowel fictie als waargebeurde feiten. Vooral hetgeen in de kindertehuizen gebeurde… daar werd ik toch even stil van.
Het was een beetje een chaotische week met veel afspraken, onverwachte gebeurtenissen, werkjes in de tuin, kleine zorgen, slechte nachten, hoofpijn… maar ook een week dat heel erg snel voorbij gevlogen is.
Maandag was een rustdagje… wat we zeker verdiend hadden na een sportief weekend. Op dinsdag konden we de uitslagen raadplegen van onze loop en we staan op plaats 39 van de 58 deelnemende teams, wetende dat de meeste teams uit 3 of 4 personen bestonden en dat de meesten deelnemers in een loopclub zitten. Goed gedaan van ons!
In de tuin hebben we ook nog eens ons best gedaan… onkruid vergaat niet, jammer genoeg! Ik ben wel blij dat het woensdagnacht nog eens geregend heeft, want alles staat zo droog. Het zal de natuur deugd gedaan hebben. We geven de bloemetjes op tijd water, maar een regenbui is toch net iets anders.
Deze week gingen we op vrijdag naar het werk, omdat ik een opleiding moet volgen… en ik moet zeggen dat de ‘nieuwe job’ die ik wellicht in oktober zal moeten doen mij wel bevalt. Wat ik dan wel niet gemist heb, is de bus nemen op vrijdag naar huis… amai zeg! Zo een drukte en warm! En ook al heb je een mondmasker op… al die (stinkende) geuren!! Ik was blij dat ik kon uitstappen!
Zaterdag werd een rustig dagje… mijn lichaam had het nodig. Op het gemakje kijken naar enkele opgenomen ‘Thuis’-afleveringen, een beetje lezen, genieten in de tuin, een kleine wandeling…
En vandaag worden de mama’s in de kijker gezet… en terecht! 😉
Fijne zondag!
Aan de oever van de Seine – Jennifer Robson
De jonge lady Helen probeert te herstellen van een gebroken hart én een ernstige ziekte. Omdat ze niets liever wil dan breken met het milieu waarin ze is grootgebracht, besluit ze om een nieuw leven op te bouwen als kunstenaar. En waar kan dat beter dan in het bruisende Parijs van de jaren twintig?Te midden van pittoreske straatjes en prachtige kunst ontmoet ze nieuwe mensen, die niets van haar verleden weten. Een van hen is de knappe Sam Howard, correspondent voor de Chicago Tribune en beschadigd door de gruwelen van de Eerste Wereldoorlog. Net als Helen probeert ook Sam het verleden achter zich te laten.Aan de oever van de Seine is het betoverende verhaal van een vrouw die zelf wil bepalen hoe ze haar leven leidt, in een tijd waarin dat niet vanzelfsprekend is.
Een boek over het leven en het kunstenaarswereldje in Parijs in de jaren ’20. Ook een boek over opzoek zijn naar jezelf en je eigen keuzes maken. Geen hoogvlieger, maar wel een aangenaam romantisch verhaal.
Prachtige wereld, waar ben je? – Sally Rooney
Alice ontmoet Felix. Zij is succesvol romanschrijver, hij werkt in een distributiecentrum. Ze vraagt of hij met haar meegaat op reis naar Rome. Ze voelen zich tot elkaar aangetrokken, maar kunnen ze elkaar ook vertrouwen? Alice’ beste vriendin Eileen verwerkt een pijnlijke relatiebreuk en flirt weer met Simon, die ze al kent van kindsaf aan. Ze houden van elkaar, maar willen ze hun vriendschap op het spel zetten voor een relatie?
Een boek over vriendschap, liefde en eenzaamheid. Heel gevoelsmatig, pakkend en boeiend geschreven. Een boek waar ik enorm van genoten heb… een mooi boek!
Mijn moeder wil mijn naam niet weten – Christel Jansen
2010. Esther neemt afscheid van haar stervende moeder, de beroemde celliste Lies Verbeek. Lies was als moeder ongrijpbaar. Ze ontkende het bestaan van Esther en haar broers, de kinderen groeiden op in pleeggezinnen en tehuizen. Esther wil weten wat haar moeder heeft gedreven tot dit drastische besluit. Komt het door haar jeugd als muzikaal wonderkind? Of door het verraad van de Joodse tenor Juliusz Kaufmann, Esthers vader en Lies’ grote liefde? Welk aandeel had de oorlog in de keuzes van Lies? En welke rol speelde haar tweede man, Victor Lindenbaum, die naam maakte als ‘dokter van het volk’, in deze familietragedie?
Een indrukwekkend verhaal over een pijnlijk waargebeurde familiegeschiedenis. Vooral de manier hoe de ouders hun kinderen behandeld hebben… ik ben er stil van.
Zondag deden we mee aan een loopevenement in Evergem, onze thuisstad.
Een wedstrijd van 20 km voor zowel voor recreatieve joggers als getrainde atleten.
Je kon een team samenstellen van 2 tot 4 personen… wij waren een team van twee, Zoetie en ik.
Je liep een ronde van 5 km (eigenlijk was het iets minder) om dan in de sporthal te wisselen.
Wij besloten om 10 km te lopen en dan te wisselen met een high five in de sporthal.
Ik ging eerst lopen… bij de start stonden de getrainde atleten helemaal vooraan.
Toen het startschot werd gegeven werd al heel duidelijk dat er niet veel recreatieve lopers
meededen. Ik liep helemaal alleen achteraan! Na enkele bochtjes en een stevig tempo begon ik toch langzaam enkele lopers in te halen. Tijdens mijn tweede ronde werd ik weer ingehaald door enkele lopers die hun eerste ronde liepen en die te snel waren gestart… zo kon ik terug enkele inhalen. Bij de wissel bleek dat ik mijn snelste (bijna) 10 km had gelopen (en dit na een wandeling van 34 km de dag ervoor!). Nooit verwacht!
Ook Zoetie heeft zijn uiterste best gedaan (ook zijn beste tijd op 10km), wetende dat hij de dag ervoor 96 km is gaan fietsen in de Vlaamse Ardennen. Beetje bij beetje kon hij ook enkele lopers voorbij steken, zodat we zeker niet de laatsten zouden zijn. Het was heftig, intens… echt alles geven… maar o zo leuk! Als twee recreatieve sporters hebben we dat supergoed gedaan!
K&N een topteam ❤️
Zaterdag trok ik mijn wandelschoenen aan voor een lange wandeling samen met mijn zus.
We gingen wandelen in Destelbergen… de Husdinetocht.
Babbelen en wandelen… dat ging niet goed samen hebben we gemerkt. Hier en daar hebben we enkele bordjes/pijltjes gemist waardoor we aan 21 km terug aan de start stonden.
Dan maar de 9 km wandeling ook gedaan om zeker 30 km te hebben.
We besloten om in plaats van afgehaald te worden verder te wandelen tot bij haar thuis.
Zo kwamen we aan 34 km… amai… mijn langste wandelafstand ooit!
Ik geef toe… de laatste kilometer was echt lastig!
Al week 17 in 2022… en tevens een nieuwe maand.
Dat wil zeggen… verse centjes om uit te geven… wat tegenwoordig heel goed lukt met al de rekeningen die we moeten betalen. De eerste maanden van het jaar zijn de duurste… allerlei verzekeringen/hospitalisatie/mutualiteit/autobelasting/onderhoud auto… een hele boterham als je het allemaal optelt! Maar kijk nog enkele facturen en we zijn er vanaf voor de rest van het jaar.
Veel valt er niet te vertellen… wel werd het eventjes spannend op zondag. Er ging iemand komen tussen 11u en 12u om de zonnepanelen aan te sluiten… het werd 11u… 12u… 13u… 14u… en dan kon ik mij niet meer houden en heb ik hem gebeld. Ik was al blij dat hij opnam… hij ging er zijn binnen 7 minuten, hij had vertraging. Ik weet dat die mannen onder hoge druk staan en dat het eens kan uitlopen, maar laat dan toch iets weten! We hadden bewust geen plannen gemaakt, maar toch… zo zitten wachten en blijven wachten is ook ambetant. Hij heeft alles aangesloten en alles werkt zoals het hoort… jeuj!
Vandaag is het vrijdag… opnieuw een op voorhand geschreven blogje, want het weekend wordt druk! Sportief druk! Vrijdagavond ga ik voor het eerst padel spelen. Een hype tot en met! Zoetie speelt dit al enkele maanden elke week en hij vindt het super tof! Hij heeft mij kunnen overtuigen om ook eens mee te doen. Ik ben benieuwd of ik het ook zo leuk ga vinden.
Zaterdag staat er een wandeling gepland in Destelbergen samen met de zus en gaan we 30 km wandelen. Zij doet mee aan de Dodentocht en moet geregeld lange wandelingen maken en ik dacht: ik wandel even mee… maar ik had niet gedacht dat we zo een lange wandeling gingen maken. Gelukkig is het een uitgepijlde wandeling en voelen we dat het niet meer gaat kunnen we (hopelijk!) een kortere wandeling maken. We zien wel.
Vandaag doen we (Zoetie en ik) mee met Evergem Loopt… een loopevenement van 20 km en aangezien we met z’n tweetjes zijn zullen we elk 10 km moeten lopen. We hopen dat we elkaar om de 5 km mogen afwisselen in plaats van 10 km aan één stuk lopen. Dan kan Zoetie mijn tijd goedmaken als ik iets trager loop 😉 .
En maandag wordt een rustdag… dat weet ik nu al!
Fijne zondag!
Naar bed, naar bed – MJ Arlidge
Helen Grace heeft al genoeg persoonlijke tragedies meegemaakt, maar als het lijk van een bekende in een nachtclub wordt gevonden, komt het moordonderzoek opeens wel heel dicht bij haar eigen leven. Helen zwijgt in alle talen over haar connectie met het slachtoffer en werkt als een bezetene om de dader te vinden. Als er een tweede slachtoffer valt, wringt Helen zich in zo veel bochten dat alles op scherp komt te staan en ze een onmogelijke keuze moet maken. Vertelt ze over haar privéleven of besluit ze te liegen om de aandacht van zichzelf af te houden?
Wauw! Wat een boek! Naar mijn gevoel het beste in de reeks tot nu toe. Een boek dat heel goed in elkaar zit, veel verrassende wendingen en een heel erg onverwacht plot. Een geweldige reeks om te lezen… en met zo’n cliffhanger kan ik niet wachten om deel zes te lezen.
Stilte – Yrsa Sigurðardóttir
Op een koude dag in Reykjavik verdwijnt een baby uit een kinderwagen. Op haar plek vindt de vader het lijkje van een ander kind. Het onderzoek naar de vermiste baby leidt al snel naar de draagmoeder. De dader van de verdwijning wordt echter niet gevonden, en de baby blijft spoorloos.
Elf jaar later overlijdt een meisje aan het mazelenvirus. Haar vader gaat op zoek naar de drager van het virus om wraak te nemen voor de dood van zijn dochter. Ondertussen wordt in een ander deel van de stad in een verlaten auto het lichaam van een vrouw gevonden. Politieagent Huldar en kinderpsycholoog Freyja worden geconfronteerd met drie heel verschillende zaken, die met een onzichtbare draad met elkaar verbonden lijken te zijn. En alle drie de zaken worden omringd door een hoge muur van stilte.
Een boek dat ik heel erg graag gelezen heb… een goede opbouw, goed uitgewerkte personages, veel verrassende wendingen, maar vooral een spannende thriller. Dit is het laatste boek in de reeks en ik vind het stiekem jammer… er hadden nog meer delen mogen komen.
Horen zien zwijgen – JD Barker
Al ruim vijf jaar terroriseert een moordenaar de inwoners van Chicago. Zijn modus operandi is altijd dezelfde: hij straft zondaars door hun kinderen te ontvoeren. De volgende dag ontvangen de ouders een pakketje met daarin een oor. De dag daarna volgen de ogen. Ten slotte de tong. Wanneer op het lichaam van een verkeersslachtoffer een -pakketje met een afgesneden oor word gevonden, weet -detective Sam Porter twee dingen: 1) Dit is de moordenaar die hij zoekt, 2) hij heeft 72 uur om het laatste slachtoffer te vinden, de vijftienjarige Emory, voor zij aan uitdroging overlijdt. Op het lichaam van de moordenaar wordt ook een dagboek aangetroffen dat Emorys locatie prijsgeeft. Maar iets blijft aan Porter knagen. Was de aanrijding wel een ongeluk? En is de overleden man inderdaad de seriemoordenaar, of loopt de echte killer nog vrij rond?
Een originele spannende thriller die blijft boeien tot op het einde. Het boek begint wel langzaam en het duurt even voor je de personages leert kennen, maar eens je beter in het verhaal zit, wil je alleen maar verder de lezen. De onverwachte wendingen en het open einde zorgen ervoor dat je zeker deel twee wil lezen. Een aanrader!
Flavie's wereldje... 