Op 8 november was er een gedachtenisviering voor al de overledenen van de Palliatieve. Het was een mooie dienst met achteraf voor iedereen een mooi aandenken. Ook hadden ze na de dienst gezorgd voor koffie en belegde broodjes.
Een triest moment, maar ook weer een moment waarop je beseft hoe goed de zieken het gehad hebben door de goede zorgen van de verplegers, maar vooral door die van de vrijwilligers. Ik heb zoveel bewondering voor die mensen! Dag in, dag uit staan ze paraat om het beetje leven dat er nog is zo aangenaam mogelijk te maken. Een klein gebaar uit een groot hart! Aan de vrijwilligers… een grote DANK JE WEL!
Als een regenboog
vol kleur
Als een zonnetje
heel fel
Een herinnering
zo dierbaar
In gedachten
geen vaarwel
Flavie's wereldje... 
Wat mooi dat ze zo’n gedachtenisviering organiseren. Ik heb dat hier in Nederland nog maar één keer gehoord. En inderdaad, zoveel respect voor alle mensen die palliatieve zorg verlenen.
Dank zij veel lieve handen is het beter draagbaar…
Lie(f)s.
Prachtig! Vrijwilligerswerk wordt soms zo onderschat. Zo is er een vriendin die niet kan werken maar die wel vrijwilligerswerk doet. Ze voelt zich daardoor vaak minder, waardoor ik heel erg benadruk dat er ook mensen nodig zijn die vrijwilligerswerk kunnen en willen doen. Dat is vaak veel waardevoller dan een betalende job.
Mooi.
Mooi om deze vrijwilligers eens in de bloemetjes te zetten, Flavie. Zelf doe ik ook vrijwilligerswerk, maar wat deze mensen doen in de palliatieve zorg is nog een ander paar mouwen.
Heel veel respect daarvoor.