Verdriet…

In vorige berichten had je al kunnen lezen dat ons lief buurvrouwke haar zus verloren had. Vorige dinsdag was het haar begrafenis… ik was er zelf niet bij, maar ons buurvrouwke zei dat het een heel mooie dienst was. Ze hebben op een mooie manier afscheid kunnen nemen van haar.

En dan… ’s avonds kregen we telefoon… haar schoonbroer (de man van haar zus) heeft zichzelf van het leven ontnomen. Hij liet een briefje na dat hij niet verder kan leven zonder M. en dat hij zo snel mogelijk terug bij haar wil zijn. Geen ceremonie… enkel uitstrooien. Na een zoektocht hebben ze hem gevonden op het kerkhof waar ze uitgestrooid is tussen haar bloemenkransen. 

Opnieuw een schok voor de familie en vrienden. Voor velen onbegrijpelijk, want verdriet vervaagt met de tijd… het gaat niet over, maar het mindert toch. En toch was zijn verdriet zo groot dat hij niet zonder haar verder kon leven.

Lieve B., ik hoop dat je de rust gevonden hebt die je zocht. 

Op wandel…

Op 17 juli wandelden we de St-Germanustocht in Egem – 18 km.
Voor ons wandelen op onbekend terrein… het was een mooie wandeling.
We waren aangenaam verrast.

Op wandel…

Zaterdag 10 juli trokken we naar Oudenaarde voor een georganiseerde wandeling.
Eindelijk! We deden de tocht van 17,5 km. 
Het was heel erg leuk om gewoon maar de pijltjes te volgen en
om iets te kunnen drinken op een rustpost. 
Hopelijk zijn we terug vertrokken voor een hele tijd… en geen annuleringen meer.

Een dagje congé…

Een dagje congé in het midden van de week is toch leuk hé! Zeker na al de drukte van de afgelopen dagen, weken! Ondertussen is de hoeveelheid werk weggewerkt… maandag hebben we nog serieus mogen doordraaien en het gevoel op dinsdag van: doe maar op het gemakje, was meer dan welkom. 

We hadden een super weekend… op zaterdag eerst gaan wandelen, daarna een bezoekje gebracht aan ons lief buurvrouwke die haar zus verloren heeft. Rond een uur of 8, tijdens het kijken van een film, kreeg ik mijne klop en ben ik in slaap gevallen. 
Zondag fris en monter opgestaan… het uitslapen heeft mij deugd gedaan. Ik had het echt nodig. ’s Middags zijn we een ritje gaan doen met de fiets met een tussenstop in cremerie De Farmerie om een ijsje te eten (superlekker) en daarna op het gemakje genoten van het zonnetje en een goed boek in de tuin. 

En vandaag hebben we alweer een extra dagje om te doen wat we graag doen en wij gaan vandaag fietsen. Als de wind goed zit, doen we een tocht van 100km, de Westerscheldetocht. We waren al eens van plan om deze te doen, maar toen hadden we te veel tegenwind aan het water. Fingers crossed! En zit de wind verkeerd… dan fietsen we wel iets anders! 🙂

Fijne Nationale Feestdag!

Het leven zoals het is…

Ik ben blij dat het weekend is! Wat een week! 

De week voor de Gentse Feesten (die dit jaar weer niet doorgaat) is het altijd superdruk op het werk. De notarissen gaan in groot verlof en er moet nog zoveel mogelijk werk verzet worden. We hebben echt al versteld gestaan van de hoeveel werk wij te verwerken krijgen. Meer dan vorig jaar… verstaanbaar met de corona toen, maar ook meer dan in 2019. Ik had gehoopt dat het volgende week iets rustiger zou zijn, maar ik vrees ervoor. Constant doorwerken, meestal van 7u tot 18u… tussendoor vlug een half uurtje pauze om iets te eten… weegt door! Er werd mij ook gevraagd om mijn twee dagen verlof (donderdag-vrijdag) in te trekken. Ik had toch geen plannen en met meer mensen gaat het werk toch iets vlotter.  Gisteren is er zoveel werk binnengekomen dat we maandag nog een hele dag nodig zullen hebben om dit te verwerken. Och ja, we doen met z’n allen ons best, meer kunnen we niet doen.

Dinsdag kreeg ik al wenend een telefoon van mijn vorige buurvrouwke dat haar zus een hersenbloeding gekregen heeft. Zomaar… heel erg plots. Na het werk direct tot bij haar gereden om dan samen naar het ziekenhuis te gaan, zodat ze toch even bij haar zus kon zijn. En gelukkig! Dezelfde avond rond kwart na negen kreeg ik telefoon: haar zus is overleden. 

Daarnaast nog de misdaadjournalist die overleden is in Nederland, alle waterellende van de afgelopen dagen…  je zal het maar meemaken! Verschrikkelijk! Van zodra onze gemeente iets op poten stelt om die mensen te helpen, willen we gerust ons steentje bijdragen.

Maar nu is het weekend… ik hoop tijd te vinden voor een loopje (wat mij deze week nog niet gelukt is – ik had de courage niet), wat me-time met een boek (ik heb het lezen al heel erg gemist), veel genieten van het zonnetje en ook een beetje rust, wat zeker welkom is. 

Fijn weekend!

Weinig op tv…

Het is al een aantal weken dat het mij enorm opvalt (wellicht door het wisselvallige weer en te veel tijd binnenshuis) dat er zo weinig te zien is op tv.

Op sommige momenten zijn we aan het zappen… te beginnen vanaf nummer 1 tot aan zenders waarvan we het bestaan zelfs niet van kenden en terug. Niks die ons interesseert of kan boeien.

De programma’s op Canvas spreken ons nog het meest aan (meer en meer mijn favoriete zender) en af en toe neem ik iets op waarvan ik denk, allee misschien is dit iets voor ons. Op onze digibox hebben we ook zo goed als alles al bekeken. Op een gegeven moment hadden we 99% vrij, er stond enkel nog een film op.

Gelukkig hebben we Netflix waar we geregeld naar kijken… ik kijk graag naar True Crime documentaires en op Netflix kan je daar uren naar kijken. Niet dat ik dat doe, ik kan geen uren naar tv kijken, tenzij het mij enorm aanspreekt, dan blijf ik kijken.

Weinig op tv… gelukkig zijn er nog heel veel boeken die ik wil lezen!
Wat nog beter zou zijn… mooie zonnige wandel/fiets-dagen.

Badkamer issues…

Toen we dit huis kochten wisten we al direct… de badkamer moet vernieuwd worden. Ze is gedateerd, hier en daar is er slijtage en de tegels (blauwe met een figuurke) zijn lelijk!

Door corona konden we veel sparen… de ideale moment om onze badkamer te renoveren.

De Aannemer is komen kijken… er zijn enkel zaken besproken en hij heeft gezorgd voor een Loodgieter.

De afspraak is dat ze in september gaan komen… vorige maand kreeg ik telefoon van de Loodgieter dat hij in juli ook wel kan komen. Onlangs belde de Aannemer en die zei: ah nee he, september was de afspraak. Dat wordt nog spannend! Gelukkig werken ze al meer dan 20 jaar samen en zijn ze goed bevriend, dus dat komt wel in orde… hoop ik!

Ons maakt het niet uit wanneer ze komen… maar van zodra ze beginnen met afbreken, willen we dat ze verder doen. Geen gedoe van die periode wel en die periode niet… eens begonnen willen we zo snel mogelijk een nieuwe badkamer.

Wij hebben ons plicht al gedaan… de tegels en al het sanitair (bad, douche, badkamerkastje…) zijn gekozen, nu enkel nog de werken. Wordt vervolgd…

De voorbije dagen…

… waren druk! Amai! Omdat ik nog heel veel verlof heb, werk ik enkele weken 3 dagen (ma-di-wo) en heb ik 4 dagen weekend.

Als ik in verlof ben, moet ik vervangen worden, omdat de meeste taken dagelijks moeten afgewerkt worden. De vervanging is niet echt 100%… er wordt enkel gedaan wat nodig is… wat wil zeggen dat ik op maandag al met een achterstand moet beginnen en om dat dan in te halen, niet gemakkelijk… zeker als er heel veel werk binnenkomt. Maar het is mij deze week toch gelukt! Op die 3 dagen heb ik werk verricht van 4 dagen… het was constant doorwerken! Gelukkig heb ik 4 dagen weekend om te recupereren 😉 .

Voor de rest was het maar een gewone week. Wel gingen we terug een dagje naar het werk met de fiets en dat doet deugd. De buitenlucht, de collega’s, de babbels… je hebt echt het gevoel dat de week gebroken wordt. Ik ben benieuwd wat de thuiswerkregels zullen zijn als alles terug wat normaler is. Stiekem hoop ik dat we maar 1 of 2 dagen naar het werk moeten en de rest thuiswerk. Want hoe leuk het ook is om de collega’s terug te zien… thuiswerken is ook heel tof en gemakkelijk.

Nog een nieuwtje… vorige maand heb ik meegedaan met The Great Fin Challenge op het werk. Een initiatief om ons te doen bewegen. Je kon kiezen tussen lopen en wandelen… ik heb toen 10 km gelopen. En vorige week kreeg ik bericht dat ik gewonnen had… niet met de loopwedstrijd (amai, er zijn er bij die super snel lopen), maar door het plaatsen van een foto/verhaal op Instagram kon je kans maken op een T-shirt. Bij deze ben ik bij de gelukkigen.

Wisselvallig…

Zo voel ik mij… net als het weer. Er zijn zonnige dagen waarin ik mij energiek voel, maar er zijn ook dagen met een donderwolkje in mijn hoofd. Ook heb ik al een aantal slapeloze nachten achter de rug en de vermoeidheid begint echt wel door te wegen. 

Gelukkig overheersen de ‘zonnige dagen’ en heb ik een 4 dagen durend weekend in het vooruitzicht. Hopelijk kan ik een beetje slaap inhalen, of toch op z’n minst eens een nacht slapen zonder te liggen woelen, draaien of keren.

Voor de rest gaat alles zijn gangetje… we proberen zoveel mogelijk actief bezig te zijn en we doen dit door overal met de fiets naartoe te gaan. Zo leuk om te doen! Had ik geweten dat mijn nieuwe fiets mij zoveel voldoening zou geven had ik hem al veel eerder gekocht. Vooral de lange fietstochten die we doen zijn zo tof. Het enige waar we op moeten letten is om vaker eens te stoppen om foto’s te nemen. Vaak zijn we aan het fietsen en het gaat zo goed dat we maar blijven trappen 🙂 .

Het wandelen staat op een lag pitje, omdat het weer het vaak niet toelaat om lange wandelingen te maken door voorspelde regen. Niet zo leuk… we waren zo goed bezig. Hopelijk hebben we binnenkort wat minder regendagen, zodat we terug volop kunnen gaan wandelen.

Het lopen gaat heel goed… het was even wennen om 3 keer in de week te lopen. Het is belangrijk dat ik mijn loopjes en rustdagen heel goed inplan om blessures te vermijden. Maar het gaat goed… ik ben goed bezig!

Met vol ongeduld wachten we ook op onze tweede prik (24 juli), zodat we ons toch iets veiliger voelen om uitstapjes te maken en om ons terug onder de mensen te begeven. Een dagje slenteren in Sluis, een uitstapje naar Limburg, fietsen in Zeeland… ik kijk er meer en meer naar uit!