Alles is goed verlopen…

’s Ochtends had de assistent van de dierenarts laten weten dat we onze kadee om kwart na 5 mochten komen afhalen.

De hele dag thuisgewerkt en afgeteld! He was echt raar… geen Obi die deugeniet is, geen Obi die een aaike komt vragen, geen spelende Obi die volledig in haar eigen wereldje zit, geen miauwke voor haar snoepje… oh, wat hebben we ze gemist!

We waren mooi op tijd bij de dierenarts… we moesten nog even wachten (met klamme pollekes). En dan het verlossende antwoord: alles is goed verlopen en er zijn geen tandjes getrokken…yoehoe! Haar tandvlees en tanden zijn volledig in orde, laat ons hopen dat we het zo kunnen houden.

Nog wat versuft kregen we ze mee naar huis… nog wat opletten met water en eten, zodat ze niet zou overgeven (door de verdoving). Tegen de avond had ze enkele slokjes gedronken, een paar brokjes gegeten en de dag nadien was ze al terug de oude… ons lief, speels Obitje!

Winterpret…

Geen lange wandeling op zaterdag door de sneeuwval.
Dan maar een klein toerke in ons favoriete parkje.
Het was ongelooflijk druk… maar wel leuk!

Onder het mes…

Elk jaar gaan we trouw naar de dierenarts met onze kleine kadee op controle en voor haar spuitje. Vorig jaar had de dierenarts al gezien dat ze toch wat last had van ontstoken tandvlees (eigen aan het ras). Hij stelde voor om te proberen met tandpasta en werkt dit niet, dan zouden al haar tandjes moeten getrokken worden. Toen we dit hoorden was er toch efkes paniek… ocharme dat beestje, geen tanden meer! Volgens de dierenarts kunnen ze perfect eten zonder tanden, hun tandvlees is enorm hard. Maar toch zouden we liever hebben dat ze zo lang mogelijk haar eigen tandjes kan houden.

We vertrokken bij de dierenarts met een tube tandpasta en we gingen opzoek naar aangepast voedsel speciaal voor de tanden. We geven haar al aangepaste korreltjes van Royal Canin voor Britse korthaar en gelukkig heeft Royal Canin ook voeding ter ondersteuning van de mondhygiëne. Dat zijn grotere brokken waar ze goed moet op kauwen. Zijn het praatjes… geen idee, maar wij vonden het toch het proberen waard. 

Twee weken geleden gingen we terug op jaarlijkse controle naar de dierenarts en haar tandvlees ziet er enorm goed uit… yoehoe!!! We zijn zo blij voor haar. Enkel een klein stukje aan de achterzijde aan de ene kant van haar mond ziet nog heel rood. Er is een nieuwe techniek dat ze een deel kunnen wegschrapen (onder volledige verdoving) en aangezien het maar over enkele millimeters gaat stelde de dierenarts voor om dat toch te doen. Zo kan hij ook eens kijken naar haar laatste tand of die moet getrokken worden of niet (hopelijk niet!). Voor de rest is alles heel goed en is ze gezond… ze weegt 6,3 kg, in onze ogen toch nog veel, maar de dierenarts vindt het prima. 

Vandaag staat de ingreep gepland.
Met een klein hartje hebben we haar afgezet bij de dierenarts. 
Oh lief Obitje, wat gaan we blij zijn als we je terugzien!

Op wandel…

Zondagochtend waren we al vroeg op pad.
Om half 9 trokken we onze wandelschoenen aan voor een wandeling hier in de buurt.
Een heel deugddoende wandeling van 12 km… vooral toen de zon kwam piepen.

Een sportief jaar…

Hier en daar heb ik al verschillende statistieken zien passeren… ik ging er niet aan meedoen… maar ik kon het toch niet laten om toch naar enkele cijfers te gaan kijken.

Vooral naar de cijfers van onze wandelingen en mijn loopsessies was ik benieuwd. De cijfers zijn niet volledig, aangezien ik niet sinds het begin van 2020 Strava gebruik. Maar ik ben wel tevreden met wat de cijfers mij zeggen.

Volgens de app van Start 2 Run heb ik vorig jaar 230,80 km gelopen en dat voor iemand die niet graag loopt vind ik het een groot succes! Momenteel staat het lopen op een laag pitje… het lopen ging super goed, heb zelfs eens 12 km gelopen. Maar door te weinig rust (veel wandelen en 3 keer lopen in de week) heb ik een blessure opgelopen… ernstiger dan gedacht. Het is al 5 weken geleden dat ik gelopen heb. Het is aangeraden om 6 tot 8 weken rust te nemen en dat ga ik doen ook. Nog even geduld en ik kan mijn loopschoenen terug aantrekken.

Als ik 230 km gelopen heb, dan hebben we zeker meer dan 1000 km gewandeld. Ik vind het jammer dat we het niet bijgehouden hebben… maar we zijn goed bezig. Elke week wandelen we een grote wandeling en daarnaast wandelen we geregeld kleine wandelingen hier in de buurt… als het niet regent. De weergoden zijn ons de laatste weken heel erg goed gezind geweest, laat ons hopen dat dit zo blijft!

We hebben ook gemerkt, door onze wandelvakantie in Polen, dat we graag wandelen in de bergen en dat is iets wat we graag meer zouden willen doen. Meer wandelen in de Ardennen staat zeker op ons verlanglijstje dit jaar… ook een korte wandelvakantie in Duitsland, als corona het toelaat.

2021 wordt hopelijk een nog sportiever jaar!
Wel eentje met voldoende rust en hopelijk geen blessures 😉

Happy New Year…

De laatste dagen…

Voila… de laatste dagen van het jaar zijn ook voorbij.
Ondanks het een heel bizar jaar was/is, is ook dit jaar voorbij gevlogen.

We waren heel erg beperkt in ons doen en laten… vooral de sociale contacten hebben we enorm moeten missen. Voor de rest konden we goed ons plan trekken… veel gaan wandelen, de fiets werd van stal gehaald, er werd veel gelezen, we keken ook enorm veel tv (vooral Netflix), we bouwden een superband op met onze buurtjes, ik ontdekte zelfs een nieuw hobby (lopen). We hebben het goed gehad op ons eilandje. En we zijn nog steeds gezond en wel… wat toch wel het voornaamste is.

Wat volgend jaar zal brengen… niemand die het weet. 
Het blijft afwachten… hopen op betere tijden.

Ik wens jullie een nieuw jaar met veel moois!

Op wandel…

Zondagochtend gingen we wandelen in de Vinderhoutse bossen (14km).
Een heel avontuurlijke wandeling met veel modder en op en neer.
– link wandelroute – 

Happy Holidays…