Woensdag was het opnieuw fietsdag, maar enkel voor Zoetie.
De weergoden lieten ons op woensdag een beetje in de steek… mist, miezer, regen, af en toe een zonnetje. We hadden afgesproken dat ik Zoetie op een bepaald punt ging afzetten met de auto waar hij dan met de fiets aan zijn fietstocht kon beginnen. In het heen rijden heeft Zoetie gereden… ik vind rijden in de bergen niet zo leuk… integendeel… ik vind dat verschrikkelijk!!! Smalle wegen, ravijnen, dichtbij de rotsen… brrr! Ik was blij dat ik terug aan het huisje was. Een dagje in mijn eentje… me-time op ons terrasje met een boek… en ondertussen kon ik Zoetie volgen via een link.
Voor Zoetie was het een helse rit… de rit begon goed tot hij op een gegeven moment om moest rijden wegens wegenwerken. En in de bergen omrijden wil zeggen: véél extra kilometers… op en neer! Hij heeft het ook enorm koud gehad… zelfs op vele momenten gedacht aan stoppen… maar hij heeft het toch maar gedaan! Ik ben superfier! Ik was wel blij dat hij terug thuis was, want op sommige stukken is het toch heel erg gevaarlijk fietsen.
Rond de late middag klaarde het gelukkig op en konden we genieten van een stralend zonnetje. We aten opnieuw aan het huisje… deze keer van de foodtruck ter plaatse. En zoals je ziet… het smaakte Zoetie enorm!
Flavie's wereldje... 
Ziet eruit als een heerlijk dagje. Voor jou dan; ik moet er niet aan denken om in de bergen al die kilometers te fietsen;).
Zo mooi daar hé. Brengt hele mooie herinneringen naar boven. Manlief heeft die cols ook allemaal gereden met de fiets, met kameraden. Een paar jaar nadien zijn we dan met ons twee geweest en hebben we de meeste cols met mijn cabrio gereden. Zo leuk!
Een heel mooie streek! Oh, dat moet tof geweest zijn met de cabrio… chill door de bergen 🙂
Ja, dat was heel tof.
Wow, wat een rit! En supermooi daar!
150 KILOMETER!!!! Wow, wow, wow!
Amai indrukwekkend! Ik vind autorijden sowieso vreselijk maar toch nog liever met de auto dan met de fiets :p Ik zou het niet kunnen.