De voorbije week…

Zo goed voelde ik mij in het weekend… zo slecht voelde ik mij op maandag (en het is al niet mijn favoriete eerste werkdag van de week). Na een onrustige nacht voelde ik direct dat het niet goed gesteld was met de keel. Overdag ging het nog maar naar de avond toe, voelde ik bij het hoesten dat de slijmen allemaal goed vast zaten. Na een eucalyptus-bad geen verandering, normaal begint mijn neus al te lopen als ik nog in bad zit, maar deze keer niks.

Dinsdagochtend nog gaan werken en dan richting de dokter… het verdict: bronchitis. Een pilletje om de slijmen los te maken, antibiotica en enkele dagen om uit te zieken.

Na het nemen van de medicijnen kwamen woensdag heel veel slijmpjes los… het was niet te doen! Om niet iedere keer naar de vuilbak te moeten lopen met een vuil zakdoekje had ik een klein zakje naast mij gezet aan de zetel, die op korte tijd helemaal vol zat! Ondertussen had het slijm zit vastgezet op mijn sinussen… een hele dag hoofdpijn en een constant lopende neus.
Getwijfel… zou ik een sinutab nemen of niet (in combinatie met antibiotica)? Ik heb dat gewoon gedaan en op donderdag had ik geen hoofdpijn meer… het snotteren viel ook goed mee… ik voelde mij veel beter!

Vrijdag ben ik gaan werken… niet op aanraden van de dokter maar op aanraden van mijn koppige zelve. Toen ik aankwam zakte de moed mij al in mijn schoenen… al dat werk! Ik had me wel voorgenomen om maar tot 14 u te werken… op het gemakje begonnen… een hele hoop verwerkt… en op tijd naar huis!
Eens terug thuis een hese keel… het was misschien toch niet zo’n goed idee om te gaan werken… maar ik heb het overleefd en nu is het weekend!